Wat betekent artikel 185 Wegenverkeerswet voor u als slachtoffer?

Bent u als voetganger of fietser aangereden door een auto, scooter of ander motorrijtuig? Dan heeft u als slachtoffer recht op extra juridische bescherming. Deze bescherming is vastgelegd in artikel 185 van de Wegenverkeerswet (WVW). In deze blog leg ik uit wat dit artikel precies inhoudt, hoe het werkt in de praktijk en wat het voor u betekent bij het verhalen van schade.

De kern van artikel 185 WVW

Artikel 185 WVW bepaalt dat de bestuurder van een motorrijtuig aansprakelijk is voor de schade van een niet-gemotoriseerde verkeersdeelnemer, tenzij er sprake is van overmacht. In gewone taal: als u als voetganger of fietser wordt aangereden, is de automobilist (of zijn verzekeraar) in bijna alle gevallen aansprakelijk voor uw schade.

Overmacht wordt in de praktijk zelden aangenomen. Dit betekent dat u als slachtoffer vrijwel altijd recht heeft op (een groot deel van) uw schadevergoeding.

Waarom bestaat deze regeling?

De wetgever heeft artikel 185 WVW ingevoerd om kwetsbare verkeersdeelnemers — zoals voetgangers en fietsers — beter te beschermen. Een auto vormt nu eenmaal een groter risico dan een fietser of voetganger. En bij een botsing is de kans groot dat het letsel juist aan de niet-gemotoriseerde kant valt.

Daarom geldt voor bestuurders van motorrijtuigen een zogeheten risicoaansprakelijkheid: zij moeten de schade van zwakkere verkeersdeelnemers in veel gevallen gewoon vergoeden.

Wat als u zelf (mede)schuldig bent aan het ongeval?

Ook als u als slachtoffer zelf een fout heeft gemaakt, blijft artikel 185 WVW van kracht. Denk aan situaties waarin u:

• Oversteekt zonder goed te kijken

• Door rood licht fietst

• Of plotseling de weg op loopt

In zulke gevallen zal de rechter kijken naar een schadeverdeling: hoeveel van de schade komt voor rekening van de automobilist, en welk deel zou u — als mede-veroorzaker — zelf moeten dragen?

Hoe wordt die verdeling gemaakt?

Er zijn grofweg drie uitkomsten:

1. Volledige schadevergoeding (100%)
   Heeft u als slachtoffer geen enkele verkeersfout gemaakt, dan wordt uw volledige schade vergoed door de verzekeraar van de automobilist.

2. Gedeeltelijke schadevergoeding (meestal minimaal 50%)
   Als u wél een verkeersfout heeft gemaakt, dan kan dat de hoogte van de schadevergoeding beïnvloeden. Maar: in de praktijk geldt dat u als volwassen voetganger of fietser altijd recht heeft op ten minste 50% vergoeding.

   Dit is gebaseerd op het principe dat motorrijtuigen een groter gevaar vormen voor kwetsbare verkeersdeelnemers.

3. Uitzondering: opzet of aan opzet grenzende roekeloosheid
   Alleen bij zeer uitzonderlijke situaties kan een schadevergoeding helemaal worden afgewezen. Dit is het geval bij:

   • Opzet: u heeft willens en wetens gevaar veroorzaakt met de bedoeling schade te veroorzaken.

   • Bewuste roekeloosheid: u was zich volledig bewust van het gevaar, maar nam dat bewust voor lief.

   Rechters hanteren hiervoor een zeer hoge drempel. Alleen bij extreem gevaarlijk gedrag — zoals het met opzet op de weg springen — wordt deze uitzondering aangenomen.

Conclusie

Bent u als voetganger of fietser aangereden door een auto of scooter? Dan biedt artikel 185 WVW u belangrijke bescherming. Zelfs als u zelf niet alles goed heeft gedaan, blijft de automobilist in veel gevallen grotendeels aansprakelijk voor uw schade.

Twijfelt u over uw positie of wilt u weten waar u recht op heeft? Neem dan gerust contact met mij op. Ik help u graag verder bij het verhalen van uw letselschade.